Faas Wilkes wordt gezien als één van de beste en sierlijkste voetballers die Nederland gekend heeft. In zijn tijd kende Nederland nog geen profvoetbal, maar toch wilde hij het liefst met voetbal zijn geld verdienen. In 1949 kwam het er dan uiteindelijk van, hij kon bij Inter Milaan een contract krijgen. De KNVB was het hier niet mee eens en sloot Wilkes een aantal jaar uit van het Nederlands elftal.

In Italië werd Wilkes al snel de sterspeler van Inter. In 1952 koopt Torino hem van Inter, maar door een blessure wordt het een teleurstellend jaar. Wilkes vertrekt naar Valencia. Hier bloeit hij weer helemaal op en hij groet uit tot een van de meest legendarische voetballers in Spanje van die tijd.

In 1956 keert Wilkes terug naar Nederland vanwege gezondheidsproblemen. Hij ging voor VVV spelen omdat zij hem een jaarsalaris konden aanbieden. Het Nederlandse voetbal was alleen nog steeds niet professioneel en hij kon daardoor niet meer aarden in Nederland. Na twee seizoenen kocht Wilkes zichzelf vrij en ging naar Levante in Spanje. Na een jaar vertrok hij naar Fortuna '54, hier speelde hij drie seizoenen en toen hij 38 jaar was vertrok hij naar zijn jeugdliefde Xerxes. Na zijn voetbalcarrière runde hij samen met zijn vrouw een modezaak in Rotterdam.

Omdat Wilkes tussen 1949 en 1956 niet welkom was in Oranje, speelde hij in totaal maar 38 wedstrijden, hierin scoorde hij maar liefst 35 keer.